

Persoonlijk leiderschap
Ik vraag je om de drang naar controle, naar
verwachtingen te laten varen, de weg van
het hoofd. Daar is moed voor nodig én
het vraagt om vertrouwen.
Vertrouwen op de wijsheid van
de intuïtie, de weg van het hart.
Dat kan lastig zijn, dat snap ik
maar al te goed. Ik heb mijn hoofd
ook lang gebruikt. Jarenlang heb ik in
de tv-wereld als creative gewerkt bij verschillende
productiehuizen en omroepen. En dan doe je niet anders dan
verzinnen. Ik verzon graag vanuit inzicht, vanuit passie, maar
ook simpelweg met het hoofd. Niets mis mee trouwens, wat goed
werkt moet je ook gebruiken. Maar ik liet mijn hoofd leidend zijn
op een andere manier.
Toen ik daar zat dacht ik dat mijn leiderschap vorm moest krijgen
in een leidinggevende functie. Een logische stap in mijn carrière.
Zo ziet groei er toch uit, dacht ik. Maar ik kwam niet op die positie
die ik ambieerde. Ik vond dat in eerste instantie totaal niet
kloppend. Mijn hoofd werkt goed en bovendien had ik helder
voor ogen hoe ik die leidinggevende rol wilde invullen. En toch
ging het niet door.
De manier waarop ik die functie wilde invullen veranderde
trouwens in de loop der jaren en liep parallel met een
verandering in mij. Door al het innerlijk werk dat ik deed
werd mijn intuïtie steeds meer leidend. Ik wilde naast
enthousiasmeren, motiveren en brainstormen, zorgen voor
harmonie, blokkades opheffen bij het team zodat niet alleen
de ideeënstroom op gang zou blijven, maar ook zijzelf. Ik
wilde hen in hun kracht zetten
De weg waarop mijn intuïtie de leiding nam, naderde zijn
voltooiing en ineens vond ik het heel erg kloppend dat ik niet
op die ene positie terechtkwam.
Ik vraag je om de drang naar controle, naar
verwachtingen te laten varen, de weg van
het hoofd. Daar is moed voor nodig én
het vraagt om vertrouwen.
Vertrouwen op de wijsheid van
de intuïtie, de weg van het hart.
Dat kan lastig zijn, dat
snap ik maar al te goed.
Ik heb mijn hoofd ook lang gebruikt.
Jarenlang heb ik in de tv-wereld als creative
gewerkt bij verschillende productiehuizen en omroepen. En dan doe je niet anders dan
verzinnen. Ik verzon graag vanuit inzicht,
vanuit passie, maar ook simpelweg met
het hoofd. Niets mis mee trouwens, wat goed
werkt moet je ook gebruiken. Maar ik liet mijn
hoofd leidend zijn op een andere manier.
Toen ik daar zat dacht ik dat mijn leiderschap
vorm moest krijgen in een leidinggevende
functie. Een logische stap in mijn carrière.
Zo ziet groei er toch uit, dacht ik. Maar ik
kwam niet op die positie die ik ambieerde.
Ik vond dat in eerste instantie totaal niet
kloppend. Mijn hoofd werkt goed en
bovendien had ik helder voor ogen hoe ik die leidinggevende rol wilde invullen. En toch
ging het niet door.
De manier waarop ik die functie wilde invullen veranderde trouwens in de loop der jaren en liep parallel met een verandering in mij. Door al het innerlijk werk dat ik deed werd mijn intuïtie steeds meer leidend. Ik wilde naast enthousiasmeren, motiveren en brainstormen, zorgen voor harmonie, blokkades opheffen bij het team zodat niet alleen de ideeënstroom op gang zou blijven, maar ook zijzelf. Ik wilde hen in hun kracht zetten
De weg waarop mijn intuïtie de leiding nam, naderde zijn voltooiing en ineens vond ik het heel erg kloppend dat ik n iet op die ene positie terechtkwam. Al die dingen die ik op die positie wilde doen had ik simpelweg niet op die plek te doen maar ergens anders. Het leiderschap zat hem niet in die ene functie maar die was persoonlijk.
En dus stapte ik uit de tv-wereld, in mijn kracht en ging ik doen waarvoor ik hier ben gekomen. En nu dus heb ik mijn eigen praktijk en doe ik al die dingen die ik altijd al wilde doen. Ik gids je naar je kracht, hef blokkades op waar nodig, laat je in je natuur komen en gebruik mijn aanwezigheid zodat jij aanwezig kunt zijn met alles wat jouw kern raakt. Dat is persoonlijk leiderschap.
Al die dingen die ik op die positie wilde doen had ik simpelweg niet op die plek te doen maar ergens anders. Het leiderschap zat hem niet in die
ene functie maar die was persoonlijk.
En dus stapte ik uit de tv-wereld, in mijn kracht en ging ik doen waarvoor ik hier ben gekomen. En nu dus heb ik mijn eigen praktijk en doe ik al
die dingen die ik altijd al wilde doen. Ik gids je naar je kracht, hef blokkades op waar nodig, laat je in je natuur komen en gebruik mijn
aanwezigheid zodat jij aanwezig kunt zijn met alles wat jouw kern raakt. Dat is persoonlijk leiderschap.
Persoonlijk leiderschap
Ik vraag je om de drang naar controle, naar verwachtingen te laten varen, de weg van het hoofd. Daar is moed voor nodig én het vraagt om vertrouwen.
Vertrouwen op de wijsheid van de intuïtie, de weg van het hart.
Dat kan lastig zijn, dat snap ik maar al te goed. Ik heb mijn hoofd ook lang gebruikt. Jarenlang heb ik in de tv-wereld als creative gewerkt bij verschillende productiehuizen en omroepen. En dan doe je niet anders dan verzinnen. Ik verzon graag vanuit inzicht, vanuit passie, maar
ook simpelweg met het hoofd. Niets mis mee trouwens, wat goed werkt moet je ook gebruiken. Maar ik liet mijn hoofd leidend zijn op een andere manier.
Toen ik daar zat dacht ik dat mijn leiderschap vorm moest krijgen in een leidinggevende functie. Een logische stap in mijn carrière.
Zo ziet groei er toch uit, dacht ik. Maar ik kwam niet op die positie die ik ambieerde. Ik vond dat in eerste instantie totaal niet kloppend. Mijn hoofd werkt goed en bovendien had ik helder
voor ogen hoe ik die leidinggevende rol wilde invullen. En toch ging het niet door.
De manier waarop ik die functie wilde invullen veranderde trouwens in de loop der jaren en liep parallel met een verandering in mij. Door al het innerlijk werk dat ik deed werd mijn intuïtie steeds meer leidend. Ik wilde naast
enthousiasmeren, motiveren en brainstormen, zorgen voor harmonie, blokkades opheffen bij het team zodat niet alleen
de ideeënstroom op gang zou blijven, maar ook zijzelf. Ik wilde hen in hun kracht zetten.

De weg waarop mijn intuïtie de leiding nam, naderde zijn voltooiing en ineens vond ik het heel erg kloppend dat ik niet op die ene positie terechtkwam. Al die dingen die ik op die
positie wilde doen had ik simpelweg niet op die plek te doen maar ergens anders. Het leiderschap zat hem niet in die ene
functie maar die was persoonlijk.
En dus stapte ik uit de tv-wereld, in mijn kracht en ging ik doen waarvoor ik hier ben gekomen. En nu dus heb ik mijn eigen
praktijk en doe ik al die dingen die ik altijd al wilde doen. Ik gids je naar je kracht, hef blokkades op waar nodig, laat je in je natuur komen en gebruik mijn aanwezigheid zodat jij aanwezig kunt zijn met alles wat jouw kern raakt. Dat is persoonlijk leiderschap.
